Suchy zębodół

Suchy zębodół nazywany również poekstrakcyjnym zapaleniem zębodołu to bolesne powikłanie, które czasami występuje po wyrwaniu zęba. Pojawia się kilka dni po zabiegu i może być bardzo uciążliwą dolegliwością, która utrudnia codzienne funkcjonowanie czy wykonywanie obowiązków zawodowych.

Na szczęście możliwe jest szybkie wdrożenie działań, które uspokoją zmienione tkanki i ukoją odczucia bólowe, pojawiające się w związku z pustym zębodołem. Dowiedz się, wszystkiego, co warto wiedzieć na temat przyczyn, przebiegu i leczenia pustego zębodołu.

SUCHY ZĘBODÓŁ – OBJAWY

Podstawowym objawem, który skłania Pacjentów do zainteresowania się tym, co się dzieje w zębodole jest silny ból utrzymujący się w miejscu po usuniętym zębie, często bardzo dotkliwy i promieniujący na inne części głowy np. okolicę małżowiny usznej. Zmienione dziąsło jest wówczas tkliwe, może być opuchnięte oraz zaczerwienione. Razem z powikłaniem, jakim jest suchy zębodół, często pojawia się nieprzyjemny zapach z jamy ustnej.

W miejscu, w którym przeprowadzana była ekstrakcja nie ma widocznych skrzepów. Czasami pojawia się szarobrązowa wydzielina o przykrym zapachu i nieprzyjemnym posmaku. Zdarza się, że w przebiegu suchego zębodołu pojawia się również gorączka oraz powiększenie okolicznych węzłów chłonnych w pobliżu jamy ustnej, co jest wywołane stanem zapalnym powodowanym przez powikłanie. Najczęstszy jest zdecydowanie pulsujący ból, a niektórzy skarżą się również na zaburzenia smaku, które mogą wynikać z obecności ropy lub wydzieliny w zębodole.

SUCHY ZĘBODÓŁ – PRZYCZYNY

Suchodół zęba dotyczy osób, u których w ciągu kilku dni poprzedzających wystąpienie dolegliwości, przeprowadzano ekstrakcję zęba. U tych, u których nie dochodzi do powstania stanu zapalnego w miejscu ekstrakcji powinien pojawić się skrzep, który będzie chronił ranę powstałą podczas usuwania zęba.

Pacjenci cierpiący na suchy zębodół, w miejscu po usuniętym zębie nie posiadają żadnego strupka, przez co rana nie jest osłonięta przed atmosferą panującą w jamie ustnej. Wówczas, pojawia się stan zapalny.

Bezpośrednimi przyczynami występowania pustego zębodołu w szczelinie po wyrwaniu zęba mogą być między innymi nieprzestrzeganie przez Pacjentów zaleceń pozabiegowych – zbyt szybkie i intensywne płukanie jamy ustnej, jedzenie, picie i palenie papierosów, trudności występujące w czasie przeprowadzania zabiegu, problemy z krzepnięciem krwi oraz choroby autoimmunologiczne.

Ryzyko wystąpienia powikłania podnosi również przyjmowanie niektórych leków czy nieostrożne mycie zębów wokół rany, które może utrudnić powstawanie skrzepu lub przypadkowe usunięcie skrzepu. Wówczas, bardzo łatwo o problemy. Najważniejsze to nie utrudniać procesu gojenia.

JAK WYGLĄDA SUCHY ZĘBODÓŁ?

W suchym zębodole, w miejscu po ekstrakcji, w którym powinien znajdować się strupek, pełniący rolę swego rodzaju opatrunku, nie ma nic. Czasami pojawia się wspomniana wydzielina oraz zaczerwienienie i obrzęk. Suchy zębodół, nazywany również pustym zębodołem wygląda jak miejsce objęte stanem zapalnym i może powodować dalsze stany zapalne jamy ustnej.

LECZENIE SUCHEGO ZĘBODOŁU

Leczenie suchego zębodołu w miejscu rany po zabiegu ekstrakcji zęba polega najczęściej na podawaniu antybiotyków, które ograniczają rozwój infekcji. Proces leczenia nie jest nadmiernie trudny. W przypadku zaobserwowania u siebie objawów suchodołu zęba nie warto zwlekać z konsultacją stomatologiczną.

Podczas wizyty lekarz dokładnie obejrzy zmienione miejsce, oczyści je roztworem soli fizjologicznej i może zaaplikować odpowiednio dobrane leki przeciwbólowe oraz przeciwzapalne. Czasem konieczne jest także łyżeczkowanie zębodołu, którego efektem ma być powstanie skrzepu i osłonięcie miejsca po zabiegu w ten sposób. Często suchy zębodół leczy się także z pomocą ozonowania lub laseroterapii.

Profilaktycznie, jeszcze przed wystąpieniem dolegliwości, można zdecydować się płukać jamę ustną preparatami z chloroheksydyną – dostępne są w najróżniejszych formach dla Pacjentów, którzy w niedawnym czasie przechodzili zabiegi w obrębie jamy ustnej. Można dostać pasty do zębów z dodatkiem wspomnianej substancji, jak również płukanki, płyny do płukania ust czy kojące żele wspomagające gojenie.

O wiele łatwiej jest zapobiegać powstawaniu suchego zębodołu, niż go leczyć. Uniknąć powstawania suchego zębodołu najłatwiej jest przestrzegając dokładnie wszystkich zaleceń lekarskich po wyrwaniu zęba. Przy stosowaniu wszelkich płukanek należy pamiętać, żeby unikać intensywnego płukania jamy ustnej. Może to doprowadzić do przypadkowego wypłukania skrzepu lub uszkodzić skrzep. Jamę ustną płuczemy delikatnie, najlepiej przytrzymując płyn w ustach około pół minuty. Płukanka nie może zawierać także żadnych drażniących składników. Najlepiej jeśli określony preparat poleci lekarz, który wykonywał zabieg usuwania zęba.

CZY SUCHY ZĘBODÓŁ SAM SIĘ ZAGOI?

Teoretycznie suchy zębodół zaliczany jest do chorób samoograniczających się, co znaczy, że może zagoić się sam, a wtedy dolegliwości ustąpią po 1-2 tygodniach. Ryzyko kolejnych powikłań jednak znacząco zwiększa się wraz z upływem czasu. W praktyce nie powinno się czekać na moment, w którym objawy w jamie ustnej powstałe w wyniku procesu zapalnego tkanek będą nie do wytrzymania i udać się do dentysty już przy wystąpieniu pierwszych dolegliwości.

Charakterystyczną cechą pustego zębodołu jest to, że promieniujący ból nasila się z każdym dniem. Nieleczony suchy zębodół może także doprowadzić do powstania ropnia i kolejnych komplikacji. Jest to powikłanie, które stosunkowo często pojawia się po wyrwaniu zęba, zatem lekarze wiedzą, jak reagować na dolegliwości bólowe oraz jak szybko pozbyć się stanu zapalnego.

CZY SUCHY ZĘBODÓŁ KRWAWI?

Tuż po zabiegu, kiedy jeszcze objawy suchego zębodołu nie występują, niewielkie krwawienie jest całkowicie normalne. Do kilkunastu godzin po przeprowadzeniu ekstrakcji zęba powinno jednak ustąpić. W innym przypadku należy zgłosić się na konsultację do stomatologa.

Ponieważ w przebiegu suchego zębodołu brakuje skrzepu, który ochrania ranę, czasami może dojść do śladowych krwawień. Nie jest to jednak standardowy objaw powikłania. Każde obfite lub nieustające krwawienie to symptom, który należy natychmiast omówić z lekarzem, ponieważ może wywołać nie tylko kolejne dolegliwości, ale również być oznaką poważnych problemów ze zdrowiem.

JAK CZĘSTO WYSTĘPUJE SUCHY ZĘBODÓŁ?

Pusty zębodół dotyczy pomiędzy 2-4% Pacjentów, którzy zgłaszają się na zabieg ekstrakcji zęba. Występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn. Przeważnie dotyczy osób w wieku 20-40 lat. Żeby zmniejszyć ryzyko pojawienia się powikłania, należy bezwzględnie stosować się do wszelkich zaleceń pozabiegowych otrzymanych od lekarza oraz dbać o higienę okolicy wokół rany.

Jego objawy w niektórych przypadkach nie są łączone z brakiem obecności skrzepu. Wówczas, Pacjent zgłasza się do lekarza i rozwiązuje problem pustego zębodołu, nie mając wcześniej świadomości jego dokładnej etiologii czy wystąpienia problemu. Stomatolog podejmuje wtedy stosowne działania w miejscu rany, uśmierza ból i udaje się zażegnać problem.

JAK DŁUGO WYSTĘPUJĄ DOLEGLIWOŚCI?

Pierwsze dolegliwości związane z pojawieniem się suchego zębodołu występują 3-4 dni po usunięciu zęba. Symptomy bez wprowadzania odpowiedniego leczenia mogą utrzymywać się do około 2 tygodni. Jeśli jednak dojdzie do dodatkowego zakażenia lub zacznie formować się ropień, czyli komora wypełniona obumarłymi tkankami, stan zapalny będzie utrzymywał się o wiele dłużej i może być dość tragiczny w skutkach.

Leczenie suchego zębodołu trwa zwykle pomiędzy 7, a 10 dni, jednak najbardziej uciążliwy dyskomfort bólowy znika już w pierwszych dobach od podjęcia działań terapeutycznych. Warto zatem podjąć leczenie jak najszybciej i uniknąć kłopotliwych powikłań czy zapaleń.

JAKIE SĄ KONSEKWENCJE NIELECZENIA SUCHEGO ZĘBODOŁU?

Najczęstszym skutkiem nieleczenia suchego zębodołu jest powstanie ropnia i silny ból. Ropnie to niejednokrotnie duże, zaczerwienione i bolesne wybrzuszenia występujące na powierzchni dziąsła, które wypełnione są ropą. Tworzą się bardzo szybko od zakażenia, ponieważ organizm próbuje w ten sposób zapobiec rozprzestrzenianiu się go. Leczenie ropnia zawsze wymaga interwencji lekarskiej. Konieczne jest oczyszczenie miejsca zakażenia, nacięcie ropnia i usunięcie zalegającej ropy oraz przepisanie leków przeciwbólowych i takich, które ograniczą rozprzestrzenianie się infekcji.

Jama ustna po leczeniu wymaga starannej pielęgnacji. Jeśli leczenie ropnia nie zostanie podjęte na czas, może pojawić się również torbiel lub zapalenie kości. Nieleczony suchy zębodół może zatem doprowadzić do dużo poważniejszych dolegliwości, których leczenie będzie jeszcze bardziej skomplikowane i długotrwałe.

JAK POSTĘPOWAĆ PO USUNIĘCIU ZĘBA?

Przez pierwsze 30 minut po ekstrakcji zęba należy zagryzać opatrunek, a następnie usunąć go i zaniechać przepłukiwania ust wodą. Takie postępowanie umożliwi stworzenie skrzepu i może pomóc zapobiec rozwojowi suchego zębodołu. Co najmniej 2 godziny po zabiegu nie można jeść ani pić. Po ustąpieniu działania znieczulenia można stosować leki przeciwbólowe. Najlepiej zdecydować się na takie, które mają jednocześnie działanie przeciwzapalne.

Po ekstrakcji zęba należy przez pierwsze dni spożywać wyłącznie pokarmy płynne. Przez 72 godziny po zabiegu nie można również palić, intensywnie płukać ust czy jeść gorących potraw. Szczególną uwagę należy zwracać na higienę jamy ustnej. Zęby należy szczotkować bardzo delikatnie, zwracając szczególną uwagę na okolicę, z której usuwano zęba. Usta należy płukać powoli i spokojnie, odpowiednio dobranymi do tego przez dentystę środkami. Po usunięciu zęba trzeba także zaprzestać korzystania z saun i basenów, unikać gorących kąpieli i wysiłku fizycznego.