Operacje zatok szczękowych

Operacja podniesienia zatok (ang. sinus lift) wykonywana jest w przypadku potrzeby odbudowania kości w obrębie szczęki pacjenta przed procesem implantacji. Kiedy istnieje potrzeba wykonania zabiegu?

Następstwem ekstrakcji zęba lub sąsiadujących ze sobą zębów jest bardzo często spora utrata kości, co w niektórych przypadkach uniemożliwia właściwe zastosowanie implantów. Dotyczy to przede wszystkim górnego łuku, gdzie proces zanikania kości po usunięciu zębów jest intensywny.

W takim przypadku należy wykonać zabieg podniesienia dna zatoki szczękowej. Zabieg może być realizowany na dwa sposoby. Metoda pierwsza, zwana techniką otwartą to operacja podczas której chirurg stomatolog regeneruje kość poprzez wszczepienie w odpowiednie miejsce zatoki autogennej (własnej) kości pacjenta lub materiału kościozastępczego (poprzez otwór w bocznej ścianie zatoki szczękowej). Zaletą tej metody jest możliwość równoczesnego założenia implantu, co znacznie skraca cały proces leczenia.

Druga technika zwana metodą zamkniętą, to mniej inwazyjny zabieg w trakcie którego chirurg stomatolog uzupełnia braki kostne osadzając materiał przez otwór wykonany przy nawierceniu kości wyrostka zębodołowego szczęki. Metoda umożliwia podniesienie dna zatoki maksymalnie do 3 mm., wymaga jednak dłuższego czasu i zaangażowania większej ilości osób i sprzętu, co może rzutować na ostateczny wyższy koszt zabiegu.

Dobór właściwej metody uzależniony jest zawsze od stanu wyjściowego zatok pacjenta. Zobacz również: sterowana regeneracja kości.